Bu,
Əmirəlmöminin Ömər ibn Xəttabın valisi Utbə ibn Fərqəd tərəfindən,
Azərbaycanın çöl və dağlıq bölgələrində, ətraf və ucqarlarında yaşayan
əhaliyə verilən əmannamədir. Onlar maddi vəziyyətlərinə müvafiq olaraq
cizyə ödəmək şərti ilə əmniyyət içindədirlər. Bu vergidən uşaqlar,
qadınlar, xəstələr, əllərində heç bir varidatı olmayan fəqirlər və
özlərini ibadətə vermiş, dünya malından heç bir nəsibi olmayan, inzivaya
çəkilmiş rahiblər azaddırlar. Onlar (əhali) öz yurdlarından keçib gedən
müsəlman əsgərləri bir gecə bir gündüz qonaq saxlayıb, onlara
bələdçilik edib yol göstərməlidirlər.